
[zo] Son dört gündür çeşitli sancılarım oldu. Bir çoğunu bekliyordum sanırım, ama son bir iki gündür yaşadığım kalp sancısına hazırlıksız yakalandım, miniğim. İlk kez, seni hastaneden eve getirmek için arabaya koyduğumuz anda hissettim bu sancıyı, sonra evdeki boş haline binlerce kere bakıp hayal kurduğum bebek yatağına seni ilk yatırışımızda. Şimdilerde ise çok daha sıklaştı. Beni henüz görmemene rağmen
gözgöze gelip kurduğumuz o ismi konmaz ilişkiyi hissettiğim her anda derin bir şekilde saplanıyor kalbime. İnsanın kalbi böyle büyüyormuş diyorum, oğlum. O çaresiz minik bedenine her süt verişimde, anne olarak sana ihtiyacın olanı verebilmekten nasıl bir haz alınabileceğini öğreniyorum. Ağrım genişliyor, biriciğim...
Şimdilik, emdiğin süre, içtigin süt, kirlettiğin bez sayısı başta geliyor bizim için. Eminim ki seninle değişen yaşantımızın sonraki aşamaları bu derece yalın olmayacak. Yine de senin her açıdan büyüyüşüne şahit olmak düşüncesi heyecandan kalbimi daha da sıkıştırıyor.
Seni çok seviyorum, canım oğlum benim.
Annen
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home