Artık Yürüyorum!
Emeklemek eski zevkini yitirdi bugünlerde, çünkü artık yürüyebiliyorum. Evet, tam 9 ay 10 günlükken yürüdüm. Bir haftadır, elimde oyuncağım ile üç dört adım atıp yere atıyorum kendimi. Sonra kalkıp, kaldığım yerden devam ediyorum. Ayakta ilerlemenin heyecanından çığlıklar atıyorum.Cuma sabahı, dedem ve babaannem ile tanıştım ilk kez. Uyandığımda her zaman yaptığım gibi annemi çağırdım, içeriye babaannem de geldi. Önce ne olduğunu şaşırıp biraz durakladım, ama hemen o sabah ısındım onlara. Bu yaz beraberiz, ne güzel. Dedem gelir gelmez salıncağımı taktı ve bahçedeki oyuncak evimi tertemiz yaptı, içine halı bile döşediler babamla. İçerisindeki sarı telefonumla çok eğleniyorum.
Bugün babamın ilk Babalar Günü. Bu sabah babamı uyandırıp, annemle birlikte boyadığımız tabağı verdik ona. Öğleden sonra da Altay, Gökçe ve Derin ile babalarımızın gününü birlikte kutlayacağız.
posted by Zeynep @ 12:07
1 comments
1 Comments:
İstanbuldan merhaba:)
Zeynepcim ben Canan, nasılsın? Mail adresini bir türlü bulamadım, en iyisi buradan mesaj göndereyim dedim. Eren paşa çoook tatlı olmuş, çabuk ta ayaklanmış maşallah:)
Sitenize şöyle bir göz attım, öyle iyi geldi ki, gezip görmesek te kısa süreliğine beni başka bir yerlere aldı götürdü..Eren paşanın takviminden Ağustosta İst. a geleceğinizi gördüm, müsait olursanız görüşmek isterim, bize beklerim..Şİmdilik çok öpüyorum, eşine selamlar, Eren'i de gıdısından öpüyorum. Mail atarsan çok sevinirim.
Bu arada biz de iyi sayılırız, pek öyle hareketli hayatımız yok, malesef oldukça monoton ama idare ediyoruz. Efe bu cumartesi 5 yaşına basıyor, zaman öyle çabuk akıyorki...Görüşmek üzere, sevgiler
Yorum Gönder
<< Home